Een tijdje geleden werd ik benaderd door mensen van Stox compressiekousen: of ik een paar wilde proberen in ruil voor aandacht op mijn weblog. Hartstikke aardig vond ik dat, en ik wilde dat wel. Belofte maakt schuld, dus hier mijn eerste stukje; er volgt meer.

Ik had nooit eerder compressiesokken gedragen, deels omdat ik uit onafhankelijke bron had vernomen dat het effect ervan zich beperkt tot een klein beetje beter herstellen, mijn kuiten eerder mijn sterkste dan de zwakste schakel zijn (leuk als ze sneller herstellen, maar als de rest niet ook versnelt heb ik daar niet zo veel aan), en ook wel omdat ik nooit zo houd van heel strakke dingen om mijn benen. Laarzen, panties, vroeger maillots – brrr. Dus ik was enigszins sceptisch.

Nou, over dat laatste: de compressiesokken zitten erg lekker. Het is een aangenaam stevig en warm gevoel om mijn benen, zowel in het dagelijkse leven als bij het hardlopen (waar ze overigens eigenlijk niet voor zijn; het zijn recovery socks). Het voelt ook dynamisch: het is bijna alsof ik mijn bloed extra kan voelen stromen, zeg maar. Ik heb geen idee of ik daar harder van ga lopen of sneller van herstellen, maar een lekker gevoel is sowieso prettig.

Wel vraag ik me af of ze niet te strak zitten bij mijn kuiten. Ik voel ze namelijk daar, en ook een beetje om mijn voorvoet, strakker zitten dan rond hiel en enkels. Ik heb daar geen last van, maar ik neem aan dat ze dan niet optimaal werken (áls ze dat al doen).

Nou weet ik dat mijn voorvoet én mijn kuiten breder en dikker zijn dan normaal. Weliswaar zijn mijn kuiten niet zo dik als op onderstaande foto lijkt (da’s een perspectiefkwestie: het is een selfie), maar ze zijn toch wel echt dikker dan gemiddeld bij een vrouw met schoenmaat 41 (allemaal spier 😉 ). Toen ik de maat bepaalde, viel me al op dat je bij die schoenmaat sowieso op damesmaat L uitkomt, ongeacht je kuitomvang, en toen dacht ik al: als dat maar goed gaat met mijn kuiten.

Compressiekousen-selfie

Ik heb die twijfel nog even in de groep van het Triathlonforum gegooid, en ik blijf denken: ze zitten te strak rond mijn kuiten. Nu is manlief inmiddels ook in beeld van Stox, en als hij een paar krijgt, kan ik die wellicht ook eens proberen. Het mannenmodel zit ongetwijfeld om de kuiten wat ruimer. (Vergelijk: vanwege die brede voorvoet draag ik ook een mannenmodel hardloopschoenen.)

Ik ga het experiment ook op een andere manier nog vervolgen: volgende week ga ik één sok dragen, en kijken of ik dan verschil merk. Bovendien ga ik dan masseur Marcel laten raden welk been het was. Die vond net namelijk dat mijn kuiten bonkeriger voelden dan normaal, en dat terwijl ik niet bijzonder veel gedaan heb. Kan toeval zijn, maar ook dit vraagt om een voortzetting van het experiment!