De afgelopen dagen was ik in Leuven voor een vak-conferentie. Het leek me leuk en lekker om na zo’n dag zitten en luisteren te gaan zwemmen. Vorige week googlede ik daarom op Leuvense zwembaden en toen moest ik lachen: het was alsof ik mijn Bed&Breadfast erop had uitgezocht! Dat was niet zo, maar zonder het te weten had ik de accommodatie het dichtst bij het zwembad uitgekozen. Hier een kaart van het centrum van Leuven met daarop mijn looproute:
Nou bleek dit zelfs nog een omweg te zijn, er is een sluiproute en ik ontdekte ook nog hoe ik de stoplichten kon vermijden, dus ik liep het dik binnen de 7 minuten die Google Maps hiervoor geeft.
Want ik heb het vier keer gelopen: twee keer heen en weer. Ik ben twee keer wezen zwemmen, op de beide avonden. De eerste keer lang – het zwembad is onbeperkt open voor banenzwemmen, dus ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens langer dan een uur te zwemmen, iets wat in de zwembaden in mijn omgeving niet kan. De tweede dag voelde ik mijn armen dus nog, en heb ik het kort en rustig gehouden.
Ik vind het altijd erg leuk om elders te zwemmen, al is het alleen maar omdat altijd naar diezelfde tegeltjes op de bodem kijken saai is. En het is natuurlijk helemaal leuk als ‘elders’ in het buitenland is. Ik heb hier ook weer mijn ogen uitgekeken. Ik was één van de oudsten in het zwembad: Leuven is zeer luid en duidelijk een studentenstad. Het was druk, vooral woensdag, maar wel goed gedisciplineerd. Wat me opviel, was dat er steeds veel zwemmers langs de kant stonden, ook de snelleren. Van sommigen had ik de indruk dat ze meer stonden dan zwommen, zeg maar. Nouja, dat scheelde weer voor de drukte in de baan.
En wat me nog het allermeest opviel was de prijs. Ik betaalde € 6,60, waar ik in Nederland meestal tussen de € 3,50 en € 4 kwijt ben voor een los bad. Daarvoor was alles wel netjes verzorgd en schoon en in orde, en het was een groot bad (8 banen). Maar verder, op de openingstijden na, toch ook weer niet echt iets heel bijzonders. Zit er minder subsidie op zwemmen dan hier?