Rekproblemen

Eind juli sloeg de voelbaar grote belasting van mijn kuitspieren door het ‘barefoot’ hardlopen om in een achillespeesblessure – vast niet toevallig vlak na de inbraak bij ons. En ik wist dat ik een fiks risico aan het nemen was met die andere schoenen. Maar wel pech dus, want dit is een blessure die tijd kost en die je vooral ook serieus moet nemen voor de lange termijn: het moet wel echt over gaan, niet chronisch worden. 

Vorig jaar deed ik op de Hardlooptrainersdag een workshop over die blessures, dus ik dacht dat ik er zelf wel uit kon komen, geen fysiotherapeut nodig zou hebben dus. Wat ik op die dag leerde, was dat de enige echt beproefde manier om achillespeesherstel te bevorderen de ’traptree-oefening’ is, deze rek-oefening:

Hier naar beneden op traptreeDie ben ik fanatiek gaan doen: 3 keer per dag, 3 keer 20 seconden per voet per keer. Achillespees verbeterde, mooi zo.

Maar ik had wel zere voeten. Elke ochtend als ik uit bed kwam, deden de eerste stappen pijn. Daarna geen probleem, maar er was wel iets niet goed. Ik heb zelfs al zitten googlen op artrose enzo.

Maar dat was het niet. Het duurde even voordat ik de relatie had gelegd: de voetpijn was van die oefening. Ik kwam op het idee toen ik van nogalliefst twee sportmaatjes hoorde dat ze deze oefening niet konden doen vanwege de te grote belasting van hun voeten erbij – eentje is zelfs van de ene blessure in de ander gesukkeld daardoor. 

De ander wist gelukkig wel een alternatief, tip van haar fysiotherapeut, waarbij een sjaal komt kijken:

Zittend, rekken met sjaal om voetMaar ook dit ging eerst niet helemaal goed, want zonder de stabiele zool onder mijn voet trok ik m’n middenvoetsbeentjes raar scheef ermee, dus nou had ik weer een ándere pijn onder mijn voet. 

Inmiddels doe ik hem dus zittend, met sjaal, maar wel met schoenen aan met een stevige zool. Dat rekt minder heftig dan de traptree-oefening, maar dat is dan maar zo. Ik was mijn voeten echt geweld aan het aandoen. 

Ondertussen vind ik het wel ook lastig dat het herstel zo’n op-en-neer-gaande beweging is, waarbij ik soms al best wel weer een eind en hard probleemloos kan hardlopen, en op het andere moment amper. Ik schipper tussen op z’n minst een beetje hardloopconditie vasthouden en de pees rust geven – lastig, misschien doe ik nog te veel, want het herstel lijkt wat te stagneren. Misschien terug naar nog minder, zeker als straks het triathlonseizoen er toch op zit?

Enne: wel gek dat ‘de’ oefening voor velen te zwaar is. Mijn voeten zijn best wel sterk, en toch trokken ze dit niet. Dan kan het dus best een supergoede oefening zijn – maar toch niet, dan. 

 


Reacties

Rekproblemen — 3 reacties

  1. Ja, heb ik ook al aan gedacht. Moet nog over de hobbel van naar een fysiotherapeut gaan heen. M’n chiropractor heeft wel een paar dingen gedaan die hopelijk zorgen voor minder spierspanning over m’n kuit, want die baart me wel zorgen.
    Aan de andere kant: ik bouw nu heel rustig weer op, en tot nu toe loop ik zonder enig ongemak, gister alweer 4 kilometer. Zo lang dat goed gaat, zie ik het nog even aan.

Laat een antwoord achter aan Dienekes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.