Recreatief zwemmen wordt gezien als vrije tijd & spelen. Dit valt dus niet onder sportbeoefening. Dit betekent dat bij deze activiteiten maximaal 30 personen mogen deelnemen. Dit betreft bijvoorbeeld Gezinszwemmen, Vrijzwemmen, Dames/Herenzwemmen en Moeder- en Kind zwemmen.
Baby- en peuter zwemmen wordt gezien als een doelgroep activiteit, hier gelden geen maximum aantallen.
En nu we het toch over de haken en ogen van het beleid hebben: de organisatie van de Branderszwemtocht wordt nogal aan het lijntje gehouden door de gemeente. Dat concludeer ik uit hun mails die de afgelopen tijd binnenkwam over de plotselinge annulering. Eerst schreven ze daarover:
Dit was niet onze keuze, helaas werd dit ons opgelegd door de Gemeente Schiedam.
Zoals eerder gecommuniceerd zouden we alle zwemmers na het gesprek met de gemeente informeren over de stand van zaken. Dit gesprek heeft nog niet plaatsgevonden en staat gepland voor komende week.
Afgelopen woensdag volgde:
Door de aangescherpte maatregelen omtrent COVID-19 is onze evalutie minimaal 3 weken uitgesteld. Helaas wil de gemeente Schiedam geen digitale evaluatie en moeten we wachten op een nieuwe afspraak. Als we een nieuwe datum krijgen laten we dit natuurlijk z.s.m. weten.
Gaat lekker…
Ik ken je uiteraard niet goed maar volgens mij zoek de wetenschapper in jou reproduceerbare regels m.b.t de huidige situatie. Normaal zou de centrale overheid die regels eerst uitwerken en dan op regionaal- dan wel microniveau implementeren. Maar daar is geen tijd voor denk ik. Vandaar het “ad hoc” karakter van de maatregelen. En ik herken het maar al te goed. In mijn zwembad was het eerst niet douchen, vorige week wel en eergisteren weer niet. Mijn manier om er mee om te gaan: helpt het mij om mij hier over druk te maken? Nee? Dal laat het gaan.
Ik denk dat het niet zozeer de wetenschapper in me is als wel de karaktertrek van altijd zien hoe iets beter kan (idealistisch) wat ook neerkomt op: altijd zien wat er niet deugt (kritisch). Die eigenschap heb ik hard nodig om mijn werk te kunnen doen en ook om te kunnen schrijven.
In het geval van de coronamaatregelen komt daar nog bij dat ik me als burger zorgen maak: een van de oorzaken van het huidige mislopen is de janboel aan onbegrijpelijke en tegenstrijdige maatregelen, waarbij bovendien te veel op de kracht van (ook nog eens slechte) tekst wordt vertrouwd – dat laatste voeg ik er vanuit mijn vak aan toe. Zo’n zwembadtekst is relatief onschuldig, maar staat voor iets groters waar ik last van heb. Ik heb ook wel te doen enerzijds met mensen die menen zoiets te moeten schrijven (vast goed bedoeld), en anderzijds met mensen die het lezen en willen snappen.
De ‘zwembadtaal’ is sowieso erg intern gericht, ik heb jaren geleden eens een discussie gehad over of ik met mijn Rotterdampas korting kreeg bij het banenzwemmen, en dat was dan niet zo, want dat was alleen voor ‘doelgroepen’. Maar, vroeg ik, banenzwemmers zijn toch ook een doelgroep? Nee, dat zag ik helemaal verkeerd 🙄
Nog even over het laten gaan: klinkt goed en verstandig, maar als je erin doorslaat, gaan negatieve gevoelens ondergronds. Er is in het leven in het algemeen en zeker in deze tijd plek voor woede, frustratie, wanhoop, verdriet, machteloosheid e.d.