Vorige week en gisteren heb ik clinics open water zwemmen gedaan, georganiseerd voor vrouwen door Sione van Siosport (en de Vrouwentriathlon). Ik had het idee dat ik die wel kon gebruiken omdat ik bij triathlons vaak toch vooral aan het overleven ben bij het zwemmen, in plaats van goed en lekker te zwemmen.

Ik heb met die clinics inderdaad wel een stap gezet, volgens mij, en dat vooral door ‘anders’ in open water te zwemmen: anders dan gezapig en steeds stoppend om om me heen te kijken (want schepen) en navigerend op de oever door de Schie. Vorige week was het kil en winderig, en toen zijn we door best wel hoge golven dwars over de Haarrijnse Plas gezwommen, iets wat ik zonder de groep, een buddy en Sione’s aanwezigheid nevernooitniet gedaan zou hebben:

Ik was bovendien een van de langzaamste zwemmers, en dat prikkelde wel om stevig door te zwemmen, ook anders dan in de Schie. Ik had gister (in de plas van Strijkviertel – zo kom je nog eens ergens, zeg maar) nog een mooi moment omdat ik tegen het eind voor het eerst links mijn arm weer echt helemaal goed kon plaatsen. Sinds het begin van het blessureleed, eind april, had ik kracht- en coördinatieproblemen aan die kant. De peesontsteking is nog niet helemaal over, maar het gaat dus wel heel duidelijk de goede kant op.

Sione gaf ook een boel tips.Ik ga bijvoorbeeld op zoek naar een zwembrilletje met donkere glaasjes, want navigeren tegen de zon in is oogverblindend. Ik heb zaterdag al gebruik gemaakt van de tip om je brilletje en badmuts bij de eerste wissel in de mouw van je wetsuit te laten zitten als je dat uittrekt, daar zitten ze safe en je hebt je handen vrij. Ik ga oefenen op minder ver mijn hoofd optillen bij het ademen. En dat ik bij een stukje hollen tussen het zwemmen door (dat moet bij sommige triathlons: even het water uit halverwege) bijna door mijn knieën knik, ligt niet aan mijn slechte lopen: je hartslag schiet omhoog door de zwaartekrachtverandering.

Het was verder ook gezellig, met die andere stoere sportvrouwen – want het bijft toch stoer, vind ik, dat openwaterzwemmen, zeker vorige week in de wind, kou en golven. Leuk en nuttig dus, en het smaakt naar meer! Om een wat robuustere openwaterzwemmer te worden.