Een tijdje geleden bleek maar weer eens dat je voor sport- en gezondheidsadviezen altijd zelf moet uitzoeken of ze voor je werken. In dit geval keek ik serieus op mijn neus zelfs: ik heb er jaren naast gezeten.

Wat is het geval? Zoals ik hier vorig jaar schreef, heb ik al mijn hele leven vrij veel last van mijn luchtwegen: ik ben vaak, langdurig en heftig verkouden. Toen me dat voor het eerst echt dwars ging zitten, ben ik bij een alternatieve arts om advies gaan vragen – want de sinaasappels en de stress van het studentenleven waar de huisarts mee aan kwam zetten, dat was het niet. Want ja, zo lang geleden is dat al: in mijn studententijd, ik denk rond 1990.

Die arts, waar ik toen al veel en later nog meer aan gehad heb, adviseerde me om dagelijks een portie ‘echte’ yoghurt te eten, in de zin van: met culturen van yoghurtbacteriën erin. Die bacteriën waren goed voor de weerstand, via mijn darmen. Inmiddels  is dat inzicht gemeengoed, maar we spreken nu ruim voordat merken als Yakult en Vifit er goede sier mee gingen maken. Biogarde yoghurts deden het prima.

Ik heb zo’n dertig jaar vrijwel dagelijks yoghurtculturen gegeten, de laatste maanden in de vorm van kefir. Bij mijn ontbijt, in de vorm van havermoutpap, en met zaadjes en pitjes erin. In de overtuiging dat dat hartstikke goed voor me was (zie hier).

In de herfst raakte ik echter mijn standaard ontbijt wat zat, en bovendien ging me opvallen dat mijn darmen op vakantie standaard rustiger zijn. In Wales bijvoorbeeld wat dat heel duidelijk zo. Was dat mogelijk dankzij het (vegetarische) ‘full English breakfast’?

Het duurde nog tot in het nieuwe jaar, maar sindsdien ben ik heel anders aan het ontbijten. Met deze dingen:

Manlief bakt ze, één keer per week een hele stapel. Met lactosevrije melk, want lactose en ik gaan ook niet altijd even goed samen, al is het vooral voor de zekerheid.

De stapel gaat de koelkast in, ik warm er elke ochtend in de magnetron even een paar op en ik eet die besmeerd met zadenpasta: tahin, zonnebloemenpasta of pompoenpitpasta.

Dat is superlekker, ik eet mijn ontbijt weer met meer smaak.

En: het is voor mijn darmen een wereld van verschil. Weg is de onrust en het gerommel en het gas en het soms wel drie keer moeten op één ochtend.

Ik denk nu dat die o-zo-gezonde yoghurt mijn darmen al jarenlang net iets te veel prikkelde. En dat had ik echt nooit gedacht. Het was zo ‘goed’ immers.

Het is voorlopig een experiment. Ik weet natuurlijk nog niet wat het langetermijneffect op mijn weerstand is. Rustigere darmen is daar goed voor, maar ik weet niet of ik het effect van de bacteriën ga missen. Ik ben net weer verkouden geweest, maar dat is voor mij eigenlijk heel normaal, dus ik kan er nog niets over zeggen.

Het kan best zijn dat al die bacteriën-yoghurts in principe hartstikke gezond zijn. Maar ik doe het de komende tijd liever zonder. Dat voelt nu in elk geval heel goed.